Dokunma duyumuz sandığımızdan çok daha önemli. Bilim insanları dokunma sırasında oluşan nörokimyasal süreçleri araştırmışlar ve sonuç dokunmanın insanın fiziksel ve zihinsel gelişiminde büyük rol oynadığı yönünde. Anneler bebeklerine dokunduklarında büyüme hormonu salgılanıyor, ayrıca büyüme homonunun azalmasına neden olan beta endorfinde de azalma görülüyor. Dokunma sırasında sakinleşme, güven duygularında artış, streste azalma görülüyor. Beynimiz adeta bunun için kodlanmış gibi, başımızı bir yere çarptığımızda hemen orayı ovma eğilimi gösteriyoruz ya da anneler hemen çocuklarının acıyan yerini öpme davranışı sergiliyor. Bunun nedeni ise acı sinyalleri beyne gittiği anda başka bir sinyalin devreye girmesidir, beyin ikisiyle de ilgilenmek durumunda kaldığından acı hissinin algılanma düzeyi düşüyor.Tüm bunlar dokunma duyusunun ne kadar hayati bir önem taşıdığını ve her sürecin beyinde oluşup bittiğini gösteriyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder